por esse orgulho que tu trazes;
por esse teu ar de triunfo iluminado
com que voltas...
... O mundo nao é maior
que a pupila dos teus olhos:
tem a grandeza
da tua inquietacao e das tuas revoltas.
... Que teu irmao que ficou
sonhou coisas maiores ainda,
mais belas que aquelas que conheceste...
Crispou as maos à beira do mar
e teve saudades estranhas, de terras estranhas,
com bosques, com rios, com outras montanhas
- bosques de nevoa, rios de prata, montanhas de oiro-
que nunca viram teus olhos
no mundo que percorreste...
Manuel António de Sousa Lopes
No hay comentarios:
Publicar un comentario